sıfır nokta bir saniye ile

cuma klasiği

Kimseden sebepsizce uzaklaşmıyorum.Herkesten habersizce defalarca telafi ettiğim kalbimi artık kimsenin ayağına sermiyorum.Hep bana demekten kırıp döktüğünün farkında olmayanları zerre düşünmeden itinayla itiyorum.Ben çok sabrettim şimdi en ufak hataya bile eyvallah diyemiyorum.

^^

                     BEN ARTIK ŞU ZAMANA VE MEKANA GEÇMEK İSTİYORUM

studywithme

Kendime not:
Zamanımı yararsız insanları düşünerek harcamayacağım.
Harcamamalıyım.
Hafta bitmese bile sen dünü hiç olan kişiler uğruna hiç saydın.
Ne oldu?
Elde var sıfır.
Başa sarmıyoruz ama baştan başlıyoruz .

&

Okyanusumun içine farklı şeyler karıştı
Berraklığı gitti,bulanıklaştı ve karardı
Eski saflığımı kaybettim.

sana sadece yarım saat veriyorum

İçimde bir hüzün bir de sevinç var.
Hem korku hem umut.
Hem telaş hem ölümün hatırlattığı huzur.
Bir tarafım o en sevdiğim gökgürültülü sağanak yağmur,
diğer yanım bulutsuz masmavi gökyüzü.
.
.
.
.

.
Acaba değişir miyim korkusu.

Profesyonel düşün

Aynanın karşısında olan biteni izliyordu.

Gözyaşında karışan tüm renkler aynaya yansıyordu.

Bu durumdan nefret ediyordu 

ve bir dakika ,bir dakika.

Suyun içindeydi ama nefes alıyordu.

Etrafına bakındı,ne çok acı vardı.

Mutlulukları göremeyecek kadar nankör oluşuna bir kez daha kızmıştı.

Mutluluğun olmadığına bir kez daha inanmıştı.

Aslında suyun içi kalabalıktı.

Ama burayı sevenler kendilerine hep bir sığınak çekmişti.

Huzur hakimdi.

Kimsesizlik..

Beklenmemezlik..

Belki de bilinmemezlik..

        ve tekrar anladım ki

 karanlığımı seviyordum.

*

Kapıyı açıp odasına girdi.Güzel bir karanlık vardı içeride.Karanlığı gördü,ona yaklaşmak istedi.

Ama bir an geldi ki,karanlık ona çok korkunç göründü.İstemsizce geriye iki adım attı.İlerledi ve küçük penceresine doğru yürüdü.

Pencereden dışarı baktığında aydan gelen sesleri duyuyordu.Ne kadar da kalabalığı vardı..Baktı ve düşündü.Ay çok parlaktı.Ona baktığında gözleri kısılmak zorunda mıydı hep?Karanlığın sessizliği daha güzeldi.Belli ki yanında olan herkesi susturmuştu.Derin bir iç geçirdi.

Penceresinin altında sırtını duvara yaslayarak ağlamaya başladı.

koyu

Asla bırakmadım.

  ... ve her gün kanadım.

fırtına

Fırtınalı bir günde geminin içi dolup taşmıştı.Evrenin tüm galaksilerini taşımaya gücü yetmiyordu.Gemi parçalanmaya başladı,içi okyanusa döndü.Yıldızların bazıları ya başka bir gemiye ışık saçtı ya da onlar zaten yüzmeyi biliyorlardı.Ay olanlara şaşkındı.Sudan korkan kızı görebiliyordu.Ama bir o kadar da yaşanacakları merak ediyordu.Kız ağladı,ağladı ve ağladı.Aslında daha fazlasını yapabilirdi.Tam o sırada bir yıldız kaydı ve kızın yanında bitti.

Çok gösterişli idi.

Ay ,onun parıltısını kıskanmıştı.

Bu yüzden o,çekip gitmeyi istedi ve yerini güneşe bırakarak,

yıldızın ölüşünü bekledi..

itidal üzere olmak

Pazarcı çocuk:

Abla sert mi yumuşak mı?

Ben:

Ne sert ne yumuşak.

Pazarcı çocuk:

Abla büyük mü küçük mü?

Ben:

Ne büyük ne de küçük.

Annem:

Kızım adam gibi cevap versene.

Ben:

404NOTFOUND

çırpınış

Benim için söylediğin şeylere harfi harfine katılıyorum.
Ama bilmiyorsun,düştüğüm okyanusun içinde çırpınmaya çalışırken çok yoruluyorum.
Hırs yapmam gereken yerde git gide batıyorum.
Gerçekten..
Ölmek isteyen insanları gerçekten çok iyi anlıyorum.
Ben sizin için gözyaşı dökmeyi hak edecek ne yaptım ki?
Beni benimle bıraksanız daha kafi değil mi?

2.7.18

01.37 / 2.7.18

Neyse.

Eğer seni bulursam,

''Çünkü neden biliyor musun?
İnsanlar gökyüzüne baktıklarında anlarlar ya,şimdi yağacak derler ya.
Sen de benim yüzüme baktığında anlıyorsun.
Bir saniye sonra ne yaşayacağımı anlıyorsun.
Kendime söylediğim yalanları,
Kendime söyleyemediğim doğruları,
Yaşadıklarımı ve yaşayacağım şeyleri,
Her şeyi çok iyi biliyorsun.
Çünkü beni çok iyi tanıyorsun.
Ben de seni çok iyi tanıyorum.''

***

-''Bu hayatta seni en çok mutlu eden şey ne?''diye sordu kız.
-''Hayal kırıklığına uğratmayacak insanların hayatımdaki varlığını bilmek.''dedi adam..

Kaçış

Şu fotoğraf,

Neden bu kadar manalısın ?

Haklılık payı kesin olan.

Bir de ne var biliyor musun?

Annem ne dediyse,hep doğru.

Bir insan hiç mi şaşmaz?

Bir sözüm vardır,

Annemin gözü tutmadıysa,tamam.İş bitti.

Şimdi sıkıntı ne biliyor musun?

Annemin gözü beni hiç tutmuyor.

Allah'ım neydi günahım?

Annemdir,haklı kadın.

ahu-vane

Tanımadığım insanlarla konuşmayı severim.Anlatmayı,dertleşmeyi.

Çünkü onlar,bunu bir gün bana çıkar olarak kullanmazlar.

O da bana anlatır.

İçini döker.

En güzeli de ne biliyor musun?

Hayattan zevk almak aslında o kadar basit ki..

Bu aslında tamamiyle bir hissiyat.

Öyle anlatılmıyor yani.

Sanki,o insanlarla bir dünya kursan.. 

Ne bileyim ya.

Şu zamanlar kendimi ifade edememenin çaresizliğini yaşıyorum.

Olsun,bu da imtihandır,geçer,gider.

Yerine daha da olgunlaşmak gelir.

Ve belki de Allah'a daha çok yakınlaşmam için bir sebeptir.

Olaylara güzel bakmayı severim.Saflık değil bu.Polyannacılık da değil.

İnsan olma çabalarıdır.

ve bilirim ki insan olmak,satırda değil sadırda gizlidir.

En azından aciz bir ben için böyle..

Dikkat!

Bakın,ne olursa olsun.Her zaman ince bir insan olun.

Bu sizin egonuzdan eksiltmez.

30.06.2018

Neden anlamak istemiyorlardı?
İçinde gösteriş olan hiçbir şeyi sevmiyorum!
Hatta nefret ediyorum!
Yapmacık gülüşler..
Zoraki muhabbetler..
Aslında acıyı dibine kadar yaşayan insanlar.
Ve o kadar gösterişli bir şekilde gülüyorlar ki!
Ne yapsaydım yani?
Nefretimi,gösterişçiliğinizi yüzünüze yüzünüze kussam daha mı iyiydi?

Papatyam..Artık soldu.

Suskunluk,bir insana verilebilecek en güzel cevaptır aslında.Neden biliyor musun?Çünkü sen sustuğunda,karşıdaki kişi olayları daha inceden anlamaya çalışır.Bunun sonucunda,ya yanlış yaptığını anlar.Ya da boşa verir..Ya da hala umutla bekler..Nedendir bilinmez ama,insan hep bekler.

Küçükcükten kocaman seslenişler.

İnsan gece acıkınca çok şey düşünüyor.

Suya kanmamış susuz gibi..

Boşluğa dalmışken alınan derin nefes,o iç çekiş..
Yerini doldurabilecek söz sanatı henüz yok.

Sen izini sürdüğüm kuyruklu yıldızım..

gece,gitti.

biri Gece'nin canını acıtmış olmalı.
Yoksa bu kadar sessiz olamazdı.

Savruldum..

Hiçbir zaman doğru anlaşılmadım ya da hep yanlış insanlara denk geldim.

00.30

''-Deliliğin tanımını biliyor musun?''

İç sesim:

''Belli ki kiminle konuştuğunu bilmiyor.''

Uyan dedi bir ses!

Canım acımıyor.Sence garip değil mi?

Ya bu acı benim hissedemeyeceğim kadar büyük.

Ya da bu acının karşısında ben çok küçüğüm.