Çünkü onlar,bunu bir gün bana çıkar olarak kullanmazlar.
O da bana anlatır.
İçini döker.
En güzeli de ne biliyor musun?
Hayattan zevk almak aslında o kadar basit ki..
Bu aslında tamamiyle bir hissiyat.
Öyle anlatılmıyor yani.
Sanki,o insanlarla bir dünya kursan..
Ne bileyim ya.
Şu zamanlar kendimi ifade edememenin çaresizliğini yaşıyorum.
Olsun,bu da imtihandır,geçer,gider.
Yerine daha da olgunlaşmak gelir.
Ve belki de Allah'a daha çok yakınlaşmam için bir sebeptir.
Olaylara güzel bakmayı severim.Saflık değil bu.Polyannacılık da değil.
İnsan olma çabalarıdır.
ve bilirim ki insan olmak,satırda değil sadırda gizlidir.
En azından aciz bir ben için böyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder