*

Kapıyı açıp odasına girdi.Güzel bir karanlık vardı içeride.Karanlığı gördü,ona yaklaşmak istedi.

Ama bir an geldi ki,karanlık ona çok korkunç göründü.İstemsizce geriye iki adım attı.İlerledi ve küçük penceresine doğru yürüdü.

Pencereden dışarı baktığında aydan gelen sesleri duyuyordu.Ne kadar da kalabalığı vardı..Baktı ve düşündü.Ay çok parlaktı.Ona baktığında gözleri kısılmak zorunda mıydı hep?Karanlığın sessizliği daha güzeldi.Belli ki yanında olan herkesi susturmuştu.Derin bir iç geçirdi.

Penceresinin altında sırtını duvara yaslayarak ağlamaya başladı.